3-3-2019 Cape Reinga/ Pukenui

Weer eens lekker rustig opgestart in het zonnetje. Nog even de krant lezen en wordfeud doen met mijn moeder die rustig aan moet doen vanwege een verzwikte enkel. Ik ben trouwens benieuwd hoe zij dat gaat doen. Affin, om 11 uur vertrokken richting Cape Reinga. Het is een mooie rit met toch weer een nieuw soort begroeiing. En er staan hier vooral stieren in de wei. De heuvels worden steeds roder. Dat komt van lava-gronden die door de tijd heen omhoog geduwd worden.
Bij het plaatsje Paua zien we een weggetje naar rechts. Doodlopend, maar we zien in de verte witte heuvels of iets dergelijks en we willen weten wat dat is. Het is een gravelweg van zo'n 6 km. Het lijkt te stoppen maar we zien dat er verderop nog gereden kan worden dus beslist Hans dat wij ook door kunnen. Uiteindelijk worden de witte heuvels steeds duidelijker zichtbaar en zien we dat het een soort duinen zijn van een werkelijk schitterende baai.De kleuren zijn onvoorstelbaar doordat het zonnetje er ook prachtig in schijnt. Door de verschillende dieptes in het water kleurt de baai wit, beige, blauw en groen in alle kleurschakeringen. Daarbij is de grond ook in allerlei verschillende kleuren door de lava. Wat is dit mooi zeg! Tot onze verbazing zijn wij niet de enigen. Er staan daar heel wat mensen te vissen.Na een poosje gaan we weer terug naar de hoofdweg en rijden naar de Cape Reinga. Daar staat een vuurtoren en een wegwijzer zoals we in Bluff (zuidelijkste plaats in het zuider eiland) ook gefotografeerd hebben.Het is weer een leuk wandelingetje naar de vuurtoren. We gaan weer op de terugweg. Aangezien we nog willen lunchen stoppen we bij een strandje waar we pannenkoeken bakken en Hans gaat daarna de zee nog in. Je mag daar niet te ver de zee in omdat er een gevaarlijke stroming staat. Daarna besluiten we om bij de zandduinen te gaan kijken in Te Paki.
Daar wandelen we naar de duinen die er heel anders uitzien als bij ons. Er liggen stukken gesteente van lava tussen en er kronkelt een rood riviertje tussendoor. Je kunt er zandsurfen maar je kunt ook gewoon lopen. Hans gaat helemaal door tot op de top van de heuvel, en dat is best een end. Ondertussen is het 5 uur en gaan we op zoek naar een camping.Die vinden we in Pukenui. Aangezien we slecht inkopen
gedaan hebben gaan we in het plaatselijke café wat eten waarna we onder de douche gaan om al het zand van het lijf te spoelen. Al met al hebben we weer een heerlijk dagje gehad.
Op de camping was erg slecht wifibereik waardoor deze blog later doorgestuurd is.