zaterdag 16-03-2019

Vannacht heeft het flink geregend waardoor er op het terras flink wat rommel ligt, mede door de offers die verwaaid en nat zijn geworden. Dit wordt echter al in alle vroegte, dagelijks, door de tuinman opgeveegd en ook de parasol wordt weer uitgezet. Ons ontbijt wordt weer voorgezet en om 9.30 uur staat Swasta klaar voor de tour. We gaan naar een dorpje vlakbij naar een schooltje om te zien hoe dat hier gaat. De tranen sprongen mij in de ogen. Wat een oude troep. Er was bijna geen lesmateriaal en de speeltoestellen zijn zeer verouderd en was bij ons 50 jaar geleden al niet meer goedgekeurd. Volgens Swasta heeft het alles met de corruptie in het land te maken. Het was wel fijn om te zien dat de kinderen veel plezier leken te hebben en dat de juffen heel vriendelijk met de kinderen om leken te gaan. Daarna gingen we naar de tempel in het dorp. Ze hebben altijd drie tempels, ieder met een eigen doel. We gaan ook naar een messenmakerij waar messen geheel handmatig gemaakt worden. Erg bijzonder om te zien. Swasta neemt ons mee naar de lokale markt. Het was een enorme drukte en gelukkig ging Swasta met ons mee. We keken de ogen uit van de grootte van de markt. Alles opeen gestouwd. Veel kramen gericht op de dagelijkse offers maar ook veel fruit en groente. De bovenverdieping is allemaal kleding en sieraden. Wij kopen daar een sarong waarvan Swasta zegt dat het een goede kwaliteit is. Ook gaan we naar een 'factory' waar ze een bepaald soort snoep maken van vruchten. Er zitten daar vrouwen in grote pannen te roeren om het goedje in te laten dikken. Bij deze temperaturen een zwaar klusje. Op een stadsmuurtje staan grote plateaus met het goedje om het te drogen voordat het ingepakt wordt. Als laatste gingen we naar de chocoladefabriek waar helaas geen proces te zien was maar wel de materialen. Het is een chocolade die erg bekent is op Bali. We hebben enkele soorten geproefd en natuurlijk de lekkerste soorten gekocht.
Half twee waren we terug in de villa waar we het restje van het avondeten van gisteren opgewarmd hebben voor de lunch. We waren beiden onder de indruk van hoe hier geleefd wordt. Alles gaat met de hand. Op de rijstvelden zie je grote groepen mensen hard werken zonder hulp van machines. We gaan nog even in het zwembad, relaxen wat en spelen een spelletje pesten. En bij ons wordt het eten weer voortreffelijk klaargemaakt door Iluh. Wat hebben we toch een rare wereld met deze grote verschillen.